We betaalden in Kroatië met de lokale munt ; de Kuna. In de grotere
steden of dorpen vonden we altijd wel een bancontact. Er zijn ook
tolwegen maar deze waren helemaal niet duur.
De campings zijn over het algemeen niet duur en proper, buiten enkele
uitzonderingen natuurlijk! In Kroatië is er ook een groot aanbod van
naturistencampings.
Campings
In Oostenrijk
camping Edengarten
http://www.campingedengarten.at/
In Kroatië
Camping Krka
http://www.camp-krka.hr
Als we in Slovenië zijn bezoeken we nog het dorpje Radovljica, dit is
een middeleeuws dorpje. Veel is er niet te zien, maar om even onderweg
een stop te maken is het goed. We gaan ook nog iets drinken en een
broodje eten onderweg. Wat ons opvalt is dat het hier in Slovenië meteen veel duurder is. Ja, ze hebben hier ook de euro ondertussen. Twee jaar
geleden waren we ook in Slovenië en dan was het nog de Tolar.
We komen in Oostenrijk en daar vinden we een camping in Sachsenburg.
Spijtig genoeg is de vakantie weeral over en moeten we terug naar
België!
De volgende dag rijden we terug richting kust, we gaan nog wat van de zee genieten.
We rijden langs vergeten dorpjes en vele bergweggetjes.
Onderweg stoppen we in Kuterevo, hier bezoeken we een berenweeshuis. Het
weeshuis wordt gerund door vrijwilligers van verschillende landen. Het
is toch wel lief zo’n beertjes, maar toch maar oppassen! Wat verderop
zitten de oudere beren, die men niet meer kan uitzetten. We drinken nog
iets in het café en dan zijn we weer op weg.
Terwijl we richting kust rijden hebben we mooie uitzichten op de zee.
Ergens tussen Senj en Sibinj vinden we een camping vlak aan de zee. We
bestuderen de landkaart om te zien naar waar we morgen zullen rijden. We
zitten dicht bij Otok Krk, het eiland Krk. Misschien kunnen we daar wel
eens een kijkje gaan nemen.
Om op het eiland Krk te komen moet je over een brug, hier vragen ze tol.
We zoeken een camping om enkele dagen te blijven want we willen wat
rusten en onze laatste dagen vakantie vieren. We komen aan een camping
waar we vlak aan het water kunnen staan, maar er zijn geen bomen die wat
schaduw kunnen bieden en het is hier weer warm. Dus rijden we weer wat
verder. In het dorpje Punat vinden we een kleine camping met veel bomen.
Het is wel niet vlak aan de zee maar dat vinden we niet zo erg.
S’avonds lopen we naar het dorp en gaan weer heel lekker en goedkoop
eten.
De volgende dag verjaart men lief! Dat moeten we toch een beetje vieren.
Hij wil ‘Odojak’ eten. Dit is een typisch kroatisch gerecht. Het is een
varken aan het spit, maar dat spit wordt toe gedaan. Wij hadden het al
vele keren gezien langs de kant van de weg. We gaan naar een
restaurantje om te reserveren. Ja, dit kan je best reserveren, want
iedereen wil wel proeven. S’middags steken ze het spit aan en dan
s’avonds kan je het gaan eten. We krijgen er ook weer de nodige
sljivovica bij! Voor de rest doen we hier niet veel en dan wordt het
tijd om terug richting thuis te rijden.
We willen het Plitvicka Jezera Nacionalni Park gaan bezoeken, dus rijden we het binnenland terug in. Als we aankomen is het middag en niet de moeite om nu nog het park in te gaan.
Het weer is hier al veel frisser dan gisteren in Starigrad, geen hitte meer. We rijden wat rond door kleine vergeten dorpjes. We zitten hier dicht tegen de grens met Bosnië. Het valt ons op dat de auto’s die hier voorbij komen allemaal verschillende nummerplaten hebben, alles behalve kroaten!
Dus wat wilt dat zeggen? Dat iedereen de grens even over rijdt om (goedkoop) inkopen te doen ; sigaretjes of wat tanken? Gaan wij ook eens kijken?
We gaan de grens over en het valt op dat het straatbeeld hier veel armoediger lijkt. Nu is ons probleem wel dat we de koers niet kennen ten opzichte van de euro. Dus als we gaan kijken aan de benzinestation weten we natuurlijk niet wat alles hier kost. De man van het station zegt dat we ook in euros kunnen betalen, maar hij rekent hier meteen een serieuze woekerprijs. We bedanken ervoor, waarop zijn prijs al meteen zakt.
Maar
we rijden verder en terug naar Kroatië. We slapen hier twee nachten op
camping Borje in Korenica, dichtbij het nationaal park.
S’morgens staan we aan de ingang van het Plitvicka Jezera NP. We zijn
hier niet alleen, het is aanschuiven. Door een natuurlijk
afzettingsproces gedurende duizenden jaren door het stromende water van
de Koranarivier zijn er in dit gebied dammen van travertijn ontstaan.
Deze dammen hebben op hun beurt weer een aantal meren, grotten en
watervallen gevormd.
Het park bezit momenteel 16 meren met daartussen 90 watervallen. Het bos in het park is het onderkomen van beren, wolven en zeldzame vogels.
Het park staat op de Werelderfgoedlijst. De Plitvicemeren zijn ondeverdeeld in de bovenmeren en de benedenmeren.
Wij
bezoeken eerst de benedenmeren. We lopen langs aangelegde paadjes. We
lopen hier uren rond, van de ene waterval naar de andere.
Met het ticket dat we hebben gekocht, mag je de dag erna nog eens
binnen. Dus de volgende dag gaan we naar de bovenmeren. Hier is het veel
rustiger, veel minder toeristen. Ook hier lopen we weer een aantal uren
rond, het is ook zo’n prachtig gebied!
Naar het nationaal park Krka nu.
Eerst richting Sibenik en dan naar
Skradin. Hier stappen we op een boot die ons in het nationaal park
brengt. Er is een grote adembenemende waterval waar je ook kan zwemmen
in het ondiepe water. Vele mensen zijn hier aan het zonnen op de
graskant of wat pootje baden en plonsen in het water. Wij wandelen wat
verder naast de waterval naar boven. Hier heb je prachtige uitzichten op
de waterval. Er staan ook wat stalletjes waar je vanalles kan kopen.
Bij een oud vrouwtje die haar middagdutje aan het doen was, kopen we
twee flesjes zelfgemaakte fruitjenever. Ze verkoopt ook nog andere
kruidendrankjes.
Tussen Lozovac en Skradin vinden we een camping, camp Krka. Heel
vriendelijke mensen en we eten hier ook weer heel lekker! De dag erna
rijden we wat rond in de omgeving en zo komen we eigenlijk terecht in de
“middle of nowhere”. We wilden rond het meer Visovacko rijden, maar de
brug is weg. En langs de kant van de weg zien we gevaartekens staan die
ons waarschuwen dat hier nog landmijnen liggen. We keren dan maar terug
en we stappen terug op een boot om zo de omgeving te verkennen. De boot
vaart in de canyon van de Krka rivier en we meren aan aan een kerkje.
Het was weer een prachtige maar warme, zeg maar hete, dag. We
overnachten op dezelfde camping.
Eigenlijk waren we van plan om verder door te rijden naar Split. Maar
omdat het zo warm is, een echte hittegolf, besluiten we van niet verder
te rijden, maar terug. We gaan eerst terug naar Starigrad, deze keer
rijden we niet langs de kustweg, maar via het binnenland. Gewoon om iets
anders te zien. In Starigrad is een marktje, waar we vanalles kopen. We
halen nog wat geld aan de bancontact en gaan wat internetten op een
terras. We nemen terug dezelfde camping in Seline, camping Pisac. We
gaan naar het strand en we zwemmen wat. S’avonds eten we in een
restaurantje vlak aan het water. We zien krabben op het strand.
Op naar Otok Murter, het eiland Murter. We willen de Kornati eilanden gaan bezoeken en Murter is daar een goede uitvalsbasis voor. Onderweg stoppen we in Zadar. We gaan daar een wandeling maken langs de zee en in het oude stadsgedeelte. Het is er echt mooi, maar zo warm! Nooit gedacht dat het in Kroatië zo warm kon zijn. Later blijkt dat het ook al lang geleden was dat het hier zo warm was! We komen op het idee om met auto en al een boot te nemen naar Dugi Otok, hier moet ook een natuurpark zijn. De prijs valt goed mee, maar het lijkt nogal lang aanschuiven in deze hitte en we doen het dan toch maar niet. Misschien later. We rijden verder naar Murter, daar zoeken we naar een camping. In het plaatsje Betina vinden we camping Kosirina. Het is een grotere camping vlak aan zee. Het is hier niet zo proper maar toch blijven we hier omdat we morgen de Kornati eilanden willen bezoeken en de boot vertrekt hier niet zo ver vandaan. We gaan naar een infokantoortje in Murter om kaarten te kopen voor de excursie naar de eilanden.
S’morgensvroeg vertrekken we naar de boot. We zullen heel de dag tussen de Kornati eilandjes varen. Er daagt veel volk op en de boot zit goed vol. Het is zalig varen tussen deze vele dorre eilandjes. Het is hier echt héél mooi, je ziet elk moment iets anders, eilandjes met hier en daar een huisje, kliffen, er wordt gezeild tussen de eilandjes.
Het is in feite een archipel, bestaande uit een hondertal eilandjes, waarvan de meeste onbewoond. Vroeger brachten herders er hun schapen heen en zoals nog steeds op veel plaatsen in de wereld gebeurt, jaarlijks brandden ze het overgebleven gras af om een betere groei in het volgende jaar te bewerkstelligen. De ondergrond bevat echter nauwelijks aarde en het weinige dat er kon groeien, kreeg ook geen kans meer. De Kornaten hebben hun eigen aantrekkingskracht met een andere natuurlijke schoonheid.
S’middags krijgen we een grote sardien met groenten voorgeschoteld, weer lekker natuurlijk. Na het eten legt de boot aan en kan men gaan wandelen op dit eiland, maar het is weer zo warm en we gaan dan maar wat zwemmen in de zee tussen al de vissen. Het water is hier zo helder en blauw! Daarna varen we terug. Spijtig, de dag was weer te kort, hier wil ik nog wel eens komen.
De volgende dag rijden we weer verder.
Richting Otok Pag, (Otok = eiland). We willen dit eiland gaan bezoeken en misschien daar wel overnachten. We rijden eerst over een brug om het eiland te bereiken. Hier heb je dan weer mooie uitzichten over het vaste land.
Het is een heel droog en dor eiland. En heel warm! Onderweg stoppen we om iets te eten ; mosseltjes en scampi’s, mmmmm weer zo lekker. We komen aan in het dorp Novalja waar een camping is.
Deze lijkt erg druk en lawaaierig en we besluiten hier niet te blijven. We rijden terug naar het vaste land en juist over de brug ligt het plaatsje Razanac. Daar vinden we camping Planik. Een kleine camping maar heel proper en modern, dicht tegen het strand.
Nog een wandelingetje in het dorp en aan het rustige strand.
Volgende morgen vroeg op. We zien inktvissen in de zee.
We rijden verder richting Starigrad. We stoppen daar om het nationaal park Paklenica te bezoeken. Het park bestaat uit ruig gebergte en diepe kloven. Hier gaan we de hele dag wandelen, we zien vele vlinders.
Als we boven zijn eten
we iets aan het “forest house” Lugarnica. Dan terug naar beneden. Hier
in dit park zijn westernfilms opgenomen! Vele mensen komen ook om aan
bergbeklimmen te doen. Het was een lange wandeling bergop en berg terug
af, we zullen het morgen goed voelen!
Nu op zoek naar een camping. In Starigrad zelf willen we niet blijven,
lijkt een beetje te druk. Iets verderop ligt het plaatsje Seline, aan
het strand ligt de camping Pisac.
Dichtbij zijn er restaurantjes en s’avonds gaan we dan ook eten. Het is helemaal niet duur om in Kroatië te gaan eten en de verdere reis zullen we dan ook niet veel meer zelf koken, maar genieten van de plaatselijke lekkernijen!
Zo hebben we hier
van de gegrilde inktvis geproefd, echt lekker! Daarna nog wat genieten
aan het strand.
We rijden Kroatië binnen langs het grensdorpje Babno Polje.
Een
redelijk verlaten dorpje met zandwegen, de mensen kijken raar op als ze
ons zien voorbij rijden. Hier komt bijna geen verkeer langs, toeristen
nemen een andere grensovergang. We zien hier ook nog veel beschadigde
gebouwen van tijdens de oorlog.
We rijden verder richting Crni Lug, waar we het Risnjak Park willen
bezoeken. We zoeken eerst een plaatsje om te slapen. Hier in het
binnenland zijn geen campings. Er is wel een “sobe”. Gast house Roukar
is zoiets als een Bed and Breakfast, maar deze is wel zonder ontbijt,
dus alleen kamer met een ensuite badkamer. De eigenaars zijn
vriendelijke mensen en de gastheer praat heel goed Engels. Hij verwijst
ons naar een restaurantje verderop om s’avonds te gaan eten. Lekker eten
en goedkoop.
Ondertussen leren we ook enkele woorden “kroatisch”, de mensen vinden het altijd leuk als je ze begroet in hun eigen taal!
Na het restaurantbezoek nodigt onze gastheer ons uit om nog een
glaasje te drinken. Hij zet borrelglaasjes klaar met sljivovica, straf
spul! We drinken er enkele mee, maar we worden al tipsy! Er komen ook
nog enkele vrienden van de gastheer over de vloer en er word pizza
besteld. We proberen de volgende borrels af te slaan, we willen morgen
geen kater hebben! Mensen zijn heel gastvrij maar nu gaan we toch
slapen.
Volgende morgen gaan we wandelen in het Risnjak NP. Het is een oeroud
bos met beuken en sparren. Hier zouden ook nog vele wilde dieren leven
zoals herten, vossen, marters, maar ook bruine beren en lynxen. Maar die
zien we spijtig genoeg niet. Tijdens onze wandeling zien we wel
hertjes.
Na de middag rijden we verder richting kust. We stoppen in Fuzine aan
een meer om wat te eten. Een mooie omgeving hier. We rijden een heel
stuk de kustweg af. Wat is het hier prachtig! Een mooie kustlijn met in
de verte in het water talrijke eilandjes. We stoppen regelmatig om te
genieten van het uitzicht. Tegen vieren kijken we uit naar een camping.
Zo komen we aan camping Zola tegen Lukovo Sugarje langs de kust. Een
kleine goedkope camping, vlak aan de zee! Hier koken we zelf en s’avonds
genieten we van de zonsondergang.
Onderweg in Oostenrijk proberen we van de tolwegen weg te blijven.
We
stoppen aan de Krimmler watervallen en gaan deze bezoeken. Zo
onderbreken we de lange tocht naar Kroatië even, wat we toch aangenamer
reizen vinden.
De Krimmler watervallen is in het Nationalpark Hohe Tauern gelegen.
Het blijken de grootste watervallen van Centraal Europa te zijn, met een
valhoogte van bijna 400 meter. Het water stort zich naar beneden in 3
stappen. (zie fotos Krimmler waterval). We maken de wandeling langs de
waterval naar boven. We worden nat van al dat opspattende water. Eenmaal
boven genieten we van een lekker pintje en dan terug naar beneden.
Na de middag rijden we verder en s’avonds overnachten we op een camping in Matrei in Osttirol, camping Edengarten.
Het is slecht weer, het regent, en dan is het niet zo leuk om zelf te
koken. Dus eten we s’avonds in het restaurantje van de camping zelf.
Heel lekker eten en betaalbaar.
De dag erna rijden we verder richting Slovenië. Eerst nog de
Wurzenpass over en dan rijden we Slovenië binnen ter hoogte van Kranjska
Gora. Hier kopen we wel een autovignet omdat we denken dat het ons te
veel tijd gaat kosten om langs de secundaire wegen te rijden.
het verslag van ons bezoek in 2013 vindt je hier
Kroatië lijkt ons een mooi land, veel natuurparken, watervallen,
bergen en een mooie kust. Aan de kust liggen dan ook nog eens ontelbare
eilandjes die je kan bezoeken.
We weten welke natuurparken we willen zien en zo stippelen we een
reisroute uit. We gaan niet naar het schiereiland Istrië omdat we vrezen
dat het daar wat te druk zal zijn. Dus gaan we richting Dalmatische
kust.