Kampala

Maandag 18 augustus 

 

S’morgens vragen we aan de receptie van ons hotel of ze Anna willen opbellen en zeggen dat we klaar zijn om te vertrekken, we hadden dat zo afgesproken. 

De receptioniste zegt zo heel serieus dat dat niet gaat omdat ze geen belkrediet hebben. En de winkel voor belkrediet is nog niet open, dus ze kan ook geen gaan halen.... Geen werkende telefoon in een hotel, t’is niet waar zekers! 

We proberen dan zelf te bellen met onze gsm maar dat lukt ook niet. Dus gaan we maar te voet naar Anna en als we daar aankomen staan ze natuurlijk op ons te wachten. We rijden een uurtje naar Kampala en dan komen we in het drukke hectische verkeer! Hier wil ik dus zelf niet rijden. Samen met Anna gaan we te voet verder, zij weet de weg! 

We bezoeken de Owino Market, smalle steegjes waar je alles kan kopen. Waar ze vlees verkopen draait men maag wel even om, stinken! Het vlees hangt er aan haken omhoog, maar ook de ingewanden liggen daar te koop! Daarna komt de vis, ook al zo een sterke geur. Gedroogde zilvervisjes blijken heel gezond te zijn en Anna koopt er. Bij de ‘afdeling’ kleding zien we dat alle kleding 2de hands is! 

De mensen willen alleen maar 2de hands kleding kopen omdat dit nog degelijk is en goedkoop. Nieuwe kleding komt allemaal van China en is snel versleten. Je kan hier echt alles kopen, je kan zelfs je telefoon laten opladen. We gaan naar een andere markt, alleen fruit en groenten. 

We proeven van een mango, die smaakt zo heerlijk zoet een hele andere smaak dan bij ons. Sommige groenten kennen we niet. We wandelen nog verder naar een Craft Market, souvenierkes dus. Maar ja wat hebben we nodig? Allemaal beeldjes en juweeltjes. Het is genoeg geweest, we hebben het hier wel gezien en stappen terug in de auto terug naar Entebbe waar het rustiger is! 

Anna was een heel goede gids en we bedanken haar. Ze is een hele lieve vrouw en vertelt graag over Uganda en de locale gebruiken. We gaan nog iets drinken aan het strand van Lake Victoria, lekker genieten van de laatste zonnestralen. 

The monkey and the monkey’s Als we s’avonds op ons balkon zitten komen er een aantal monkeys bijzitten! Hoe schattig met hun baby’s aan hun lijf. Ze hebben echt geen bang van ons, ze komen zelfs heel dichtbij en proberen iets te stelen. 

Vannacht vertrekken we terug naar België....

Terug naar Entebbe

Zondag 17 augustus 

 

Langs Nshara Gate verlaten we Lake Mburo. 

De mensen zijn weer helemaal opgetipt, het is zondag hé! We komen terug aan de evenaar en we stoppen om wat foto’s te maken. In Mpigi slaan we rechtsaf een zandweg in, op weg naar de ferry. 

We moeten nog een uur wachten tot de ferry uitvaart. En dan is het zover. Eerst alle auto’s erop dan boda’s en de mensen. Het zit hier goed vol, we zullen maar hopen dat we aankomen.... 

We verblijven deze keer in het Anderita Beach Hotel, vlak aan het strand. Het is een oud hotel dat betere tijden heeft gekent. Typisch afrikaans.... We hebben ook een balkon met uitzicht op het Lake Victoria! Echt super. S’avonds gaan we nog naar Goretti’s, gewoon de straat oversteken. 

We eten kip met mash patatoes. Wat verderop is er ook nog een gezellig restaurant, Island Beach Café waar we de volgende dag gaan eten. We bezoeken de Botanical Gardens, te voet gaan we er naartoe en met een tuk tuk komen we terug. 

We zouden graag Kampala bezoeken, dus moeten we op zoek naar transport en liefst ook een gids want we willen naar de markt en ik denk dat we daar anders verloren lopen. We vragen eerst een prijs aan de chauffeur van het hotel, hij vraag 80 dollar. Vind ik wat veel. 

Op de hoofdweg is een reisburo dus gaan we daar eens naartoe en vragen ook een prijs, de dame doet een voorstel voor een tour en vraagt er 370 dollar voor! We zeggen tegen haar dat het veel te veel is en bedanken haar. Ze vraagt wat we dan wel willen betalen? Ze kijkt ons vragend aan, moeten we nu beginnen afbieden????? 

 Ik zeg dat ik wel met de matatu zal gaan. We wandelen terug en komen voorbij een African Roots Guesthouse. Ze organiseren ook tours en word alleen door vrouwen gerund. We gaan daar vragen wat het ons zal kosten om met ons naar Kampala te gaan : 140000 shilling dat is dus ongeveer 40 euro, we kunnen ons oren bijna niet geloven en we leggen direkt vast! 

Morgen naar Kampala met Anna van de African Roots!

"Zebla" in Lake Mburo

Zaterdag 16 augustus 

S’morgens maken we een wandeling door het park met een gids. 

Het is nog heel vroeg, 7 uur, en er hangt nog mist wat weer een speciale sfeer geeft. Als de zon verschijnt verdwijnt de mist en wordt het snel veel warmer. 

We zien zebra’s, de gids spreekt het uit als ‘zebla’ We zien elanden, impala, warthog, vele kleurrijke vogels. Zo een wandeling is een leuke afwisseling in deze prachtige omgeving dichtbij de dieren. 

Daarna gaan we nog ontbijten en wat uitrusten. Genieten van het uitzicht aan onze tent. Dichtbij zitten vele vervet monkeys met apekuren. 

Na de middag doen we nog een game drive. We zijn op tijd terug en gaan douchen en al wat inpakken, morgen terug naar Entebbe.

Hippo’s in Lake Mburo ... Jesus never fails

Vrijdag 15 augustus 

 

Nog even genieten van het mooie uitzicht op Lake Bunyonyi tijdens ons ontbijt. 

Om half 8 vertrekken we. We rijden naar Kabali de hoogste stad van Uganda (1800m). Er hangt mist. Als we verder door de bergen rijden in de mist geeft het iets mytisch. Het duurt niet lang of de zon komt tevoorschijn. 

Na Kabali rijden we op een goede nieuwe baan, geen putten! Amai, dat doet eens deugd, even geen afrikaanse massage! Er is weer vanalles te zien langs de kant van de weg. De was hangt te drogen in de bomen en struiken. De timmerman maakt doodskisten met venstertjes. 3 mannen met een fiets op een brommer. Kinderen spelen met een stok duwen ze een band verder. 

Voorbij Ntungamo is het terug zandweg maar ze zijn volop aan het werken aan een nieuwe weg. Tot aan Mbarara slechte weg, daarna terug goed. Een grote matatu van Global Coaches met opschrift ‘Jesus never fails’ steekt ons voorbij en moet op het nippertje terug invoegen voor een tegenligger. Mijn hart staat bijna stil, een accident vermeden. Iets verder word de bus tegengehouden door een politiecontrole. 

Hier is regelmatig controle wat we elders nog niet gezien hebben. We rijden het Nationaal Park Lake Mburo in langs de Sanya Gate. Als we aan het meer staan zien we veel hippo’s. Het is wat bewolkt maar we nemen toch het bootje om te gaan varen op het meer. 

We zien hippo’s, fisheagles, kingfishers en krokodillen. Het word slecht weer en begint te regenen, ik ben blij dat het boottochtje voorbij is want met zo’n weer op zo’n bootje is niet echt leuk. Tijdens onze rit door het park zien we nog zebra’s, impala, waterbok, bushbok, baboons, vervet monkey, ... 

Boven op een heuvel is onze slaapplaats voor 2 nachten gelegen, Eagle’s Nest. We slapen in een bushtent met eigen bushdouche en eco-wc. Rondom hebben we mooie uitzichten over het park. Onze bushdouche is een grote zak met warm water waar je onder moet gaan staan. Onze eco-wc : eerst moet je bananenblad in de pot leggen, de pot is zonder water, dan doe je je ding, dan trap je op een pedaal en de bodem van de pot gaat open en alles valt in een pot eronder mooi ingepakt in het bananenblad!

Lake Bunyonyi

Donderdag 14 augustus 

 

Een spanish omelette als ontbijt dat gaat er altijd wel in! 

Vandaag gaan we een boottrip doen op Lake Bunyonyi, tussen de vele eilandjes. Op een eiland bezoeken we een dorpje en het schooltje. Een paar kindjes blijven achter ons lopen, ze verwachten dat ze snoep krijgen. Spijtig maar dat hebben we niet bij. 

We vinden het zo erg dat al die toeristen met snoep afkomen, begrijp ik niet! En dan verschieten ze dat kindjes beginnen te bedelen! Een oude vrouw begint voor ons te dansen. Ze zegt dat we welkom zijn, wat een ontvangst! Mensen brouwen zelf hun bier en nogal veel ook! 

Iedereen drinkt elke dag van het bier. Het is heel straf bier, dus we proeven maar niet. Op de grond zien we ook lege plastieken zakjes liggen, waar waragi heeft ingezeten, Ugandese gin.

 Ja ze verkopen dat hier in plastieken zakjes. Blijkbaar wordt er hier wel wat afgezopen! 

S’middags gaan we lunchen en ik neem crayfish garlic (rivierkreeftjes) en Wim neemt pork. Na de middag wandelen we naar Bunyonyi Overland camp en gaan daar nog een terrasje doen. 

Het was een hele relaxte dag, dat mag al wel eens na al dat vroeg opstaan. Op tijd een lekkere lange douche, warm water! Wat een luxe je kan het niet geloven! 

S’avonds eten we nog een mushroom soup, chicken stew met rijst, pork fillet met mash potatoes.

Ishasha naar Lake Bunyonyi

Woensdag 13 augustus 

 

Aan het ontbijt vertelt de eigenaar dat er een “kill” is geweest. Dus er is een grote mogelijkheid dat we leeuwen gaan zien! 

Als we doorrijden zien we langs de kant van de weg een halfopgevreten buffel liggen. Dus de leeuwen kunnen nog in de omgeving zijn! De localen snijden stukken vlees van het kadaver en nemen het mee. 

We rijden wat verder en daar zien we langs de kant van de weg in het hoge gras 4 leeuwen liggen! Gewoon prachtig! Ze rusten uit na het vele eten van de lekkere buffel. Wim gaat op het dak van de auto staan. Terwijl we daar staan te kijken komt het hollands koppel er aan en vraagt of ze mee in onze auto mogen. Natuurlijk! En ze kruipen mee op het dak! 

We blijven er zeker een uur staan. Maar dan moeten we echt verder. Onderweg in Kihihi gaat onze chauffeur even met de auto naar een garage. Wij wandelen wat in het dorp en iedereen staart ons natuurlijk aan of spreekt ons aan. 

We gaan op zoek naar sigaretten en stappen een winkeltje binnen. Wim vraagt hoeveel het is voor een pakje sigaretten ; 2600 Shilling (0.70 €). En hoeveel is het dan voor 10 pakjes? Oei, moeilijke vraag, de mevrouw van de winkel stuurt haar zoontje weg om het ergens te gaan vragen... We krijgen 10 pakjes voor 23000 shilling! (6.6 €) 

Na een lange rit komen we aan bij de Crater Bay Cottages. We blijven hier 2 dagen en krijgen een leuke rondavel met een heerlijk warme douche! Ik wist niet dat zo een warme douche zo deugd kon doen, amai ik geniet ervan! 

We hebben een prachtig uitzicht op Lake Bunyonyi. Het is hier weer prachtig, mooie natuur. 

S’avonds eten we hier steak met champignons met fritten. 

Daarna praten we nog lang na met de eigenaresse, Claire en een duitser, Fifi die hier rondreizen organiseerd. Deze keer gaan we redelijk laat slapen.

QENP naar Ishasha

Dinsdag 12 augustus

 

Happy Hippo Birthday! 

We rijden naar Ishasha, het zuidelijke deel van QENP, waar boomklimmende leeuwen zouden zijn. Onderweg, op de openbare weg, zien we olifanten, buffels en baboons!! We doen een game drive in Ishasha om deze leeuwen te vinden maar zien ze spijtig genoeg niet. 

Wat we wel zien ; topi, cob, gieren, buffels, warthog, olifanten, hyena, ... We verblijven bij Ishasha @ the river. Een mooie plek met camping en cottages aan de Ntungwe River. Dichtbij de ingang van het park. Het wordt uitgebaat door een zuid afrikaan. Wij hebben zo een cottage.

 S’avonds eten we daar en drinken we nog wat bier en wijn, we hebben iets te vieren want Wim is jarig! We leren een hollands koppel kennen die het ook spijtig vinden dat ze morgen al terug hier vertrekken. Maar toch vroeg bed in.

Queen Elizabeth National Park

Maandag 11 augustus 

S’morgens doen we een game drive in het park. 

We zien Ugandan cob, warthog, buffels, olifanten, waterbok en een zwaargewonde leeuw! 

Na de middag doen we een boottrip op de Kazinga Channel en zien we hippo’s, krokodil, buffels, hammerkop, lizards, kingfishers, maraboe. Na de boottrip doen we nog de Crater Drive, hier zien we niet veel dieren en het is een heel slechte weg, maar het is hier prachtig mooi! 

Mooie uitzichten van beboste vulkanen met olifanten, waterbokken en warthogs. Als we terug naar de lodge rijden word onze weg versperd door hippo’s die aan het grazen zijn!!! 

S’avonds eten we spinaziesoep, kip met hele lekkere patatstoemp en als dessert chocoladecake. Als we in ons bed liggen horen we weer de hippo’s en kikkers, zo zalig!

Naar Queen Elizabeth National Park

Zondag 10 augustus 

 

We staan op, pakken alles in, wat redelijk vlug gaat, en we gaan ontbijten. 

We genieten nog van de rust hier. Dan vertrekken we naar Fort Portal. In Fort Portal gaan we naar de supermarkt en naar de bank, onze centjes raken stilaan op. Er zijn veel mensen op straat, allemaal in hun mooiste kledij. 

Het is zondagmorgen en iedereen is naar de kerk geweest. Vrouwen hebben lange kleren aan met veel bling bling en hoge hakken. Hoe ze het voor elkaar krijgen van hier op te lopen met deze zandwegen is me een raadsel. Dan weer verder. 

Ondertussen duiken de Rwenzori Mountains op, wat hele mooie uitzichten geeft. Rond de middag gaan we lunchen in Simba Safari Camp, het ziet er een leuke plek uit. Als we aan de evenaar komen staat er een "monument" willen we stoppen om een foto te maken ?. 

Het bewijs dat we er zijn geweest hé! Maar er staan 2 bussen en rond het beeld van de evenaar staat het vol met aziaten. Dus we hebben geen zin om hier te stoppen, het gaat toch niet lukken om een foto te nemen, we rijden door. 

Als we aankomen bij Queen Elizabeth National Park doen we nog een late game drive. Het lijkt of het gaat regenen dus rijden we door naar onze slaapplaats voor enkele dagen ; de Bush Lodge, net buiten het park. 

We hebben een grote tent met dubbel bed en “eco wc”, en een bush douche, buiten douche, heerlijk! We hebben zicht op de rivier met hippo’s, we horen ze knorren dus heel dichtbij. Heel mooi hier, we genieten ervan. 

S’avonds eten we pompoensoep, beafsteak met rijst en als dessert een pannekoek. Als we in ons bed liggen horen we de hippo’s, zalig...

Bigodi Swamp

Zaterdag 9 augustus 

 

Vandaag blijven we wat langer liggen. 

Een rustige dag, s’morgens een ontbijt met banana pancake. We vertrekken naar Bigodi Swamp. Onderweg zien we een jongetje op een zelfgemaakte fiets uit hout! Dat moeten we eens van dichterbij bekijken. Je kan er niet echt mee fietsen maar wel op zitten en dan voortduwen als een step. Zo kunnen ze ook nog dingen vervoeren. Ongelooflijk een houten fietsje. 

Het duurt niet lang of er staan een hoop mensen om ons heen. Zij komen ons ook eens van dichterbij bekijken. Nieuwsgierig, maar wij ook! Een man maakt met de hand bakstenen, wat een zware stiel! Hij is dan ook gespierd alsof hij elke dag naar de fitness gaat. Mensen bewerken elkanders land, vandaag bij ‘Jef’ en morgen met zen allen naar ‘Jul’. 

In Bigodi Swamp gaan we een wandeling maken. We krijgen een gidse mee. Terwijl we wandelen zien we baboons, red tail monkey, red colobus, black and white colobus, grey cheeked mangabey, vervet monkeys, chimps, veel vogels en vlinders. De gidse weet veel over de dieren te vertellen, zij doet dat heel goed. Na de wandeling gaan we terug lunchen in het restaurant van Kibale Forest. 

Wim neemt beef en ik neem vis. Ondertussen is het 3 uur geworden en we willen terug naar Lake Nkuruba rijden. Daar zitten ook wat aapjes in de omgeving dus kunnen we misschien nog wat foto’s maken. Op weg naar Lake Nkuruba zien we nog chimps in de bomen. 

Verder zien we een safaribus staan met platte band. We gaan zien of we kunnen helpen. Het heeft wat geregend en de weg is veranderd in slijk. Dus onze schoenen hangen al vlug vol met modder. De chauffeur heeft geen goede wielsleutel bij om de band te vervangen. Dus hij rijdt met ons mee naar het volgende dorp om één te zoeken. 

Hij stapt uit en wij rijden verder en opeens begint onze auto te schuiven! Door het slijk is het hier spiegelglad. We zitten vast in een greppel en hangen tegen een verhoogde graskant. Het is niet waar zekers! David probeert eruit te geraken maar het lukt niet. Iemand komt met een schop aangelopen en David begint te schuppen. Ondertussen hebben wij natuurlijk weer veel bekijks van de locals. 

Een beetje verder rijdt er ook nog een vrachtwagen vast! Wat een gedoe allemaal! Uiteindelijk krijgen we de auto terug op de baan. Oef! Als we aan de lodge aankomen hebben we wel een biertje verdiend! S’avonds eten we beef curry met rijst en matoke.

Lake Nkuruba

Vrijdag 8 augustus 

 

We komen aan bij Lake Nkuruba waar we 2 nachten gaan overnachten. 

Het is hier een wonderlijke plek met mooie uitzichten en aapjes in de bomen. Vele dierengeluiden. We vragen wat we s’avonds kunnen eten. Oei, ze hebben niets meer in huis. En kunnen we iets drinken? Alleen bier! 

Ze vragen wat we eventueel willen eten, ze zullen zien wat ze nog kunnen doen. Kip misschien. Een man springt op een brommer en komt later terug met een kip. Die moeten ze dan nog wel slachten, pluimen en klaarmaken. 

Ondertussen willen we een douche nemen. Maar er komt geen druppel water uit de douche! Eventjes om water vragen. Enkele jongens lopen naar beneden naar het meer met hun gele jerrycans. Ze komen al lopend met een volle jerrycans de heuvel terug op! En vullen zo de watertank die bij onze ‘Hill top banda’ staat. Voila dat is ook weer opgelost! 

Na onze douche gaan we onze kip eten, met rijst en een sausje. Dit is afrika, niet te moeilijk doen, voor alles is er een oplossing! Uiteindelijk hebben we gegeten en gedronken en hadden we water! 

Wat er in het begin allemaal niet was.

Hoima naar Fort Portal, Kibale national forest, Chimps!

Vrijdag 8 augustus 

 

Goed geslapen! 

We waren vroeg gaan slapen maar nu ook veel te vroeg op. Het is nog donker als we vertrekken. We proberen nog wat te slapen in de auto maar er is weer vanalles te zien aan de kant van de weg dat je niet kunt slapen. Hoe dichter we bij Fort Portal komen hoe meer het landschap veranderd, veel meer heuvels. Ook vele theeplantages wat het allemaal veel groener maakt. 

Groene heuvels met hutjes erop. Het wordt hier nog mooier! We kijken ons ogen weer uit! Wat we allemaal gezien hebben, ik noem het zo even op, het blijkt een lijst maar als ik het in een verhaal moet gooien dan schrijf ik een boek! 

De afstanden zijn hier lang, niet in kilometers maar in tijd. Het is ook bijna altijd zandweg waar je maximum 50 km per uur kunt rijden, als ze al goed zijn anders gaat het maar traag, gemiddeld zal het 40 per uur zijn. 

In Kibale Forest gaan we de chimp tracking doen. We zijn er te vroeg dus eten we er nog iets; een rolex! Een rolex is een chapati, soort pannekoek, met een omelet met fijne groentjes tussen. Het is iets typisch voor Uganda en het is heel lekker! 

We gaan met een gids het regenwoud in, het gaat vlug, we kunnen hem bijna niet bijhouden. Na een tijdje goed doorstappen horen we de chimpansees krijsen! De gids zegt dat ze aan het jagen zijn en waarschijnlijk een aapje gevangen hebben. 

We lopen verder en dan zien we ze slingeren in de bomen. Ze komen naar beneden, lopen rond ons zonder hen te interesseren in ons, ze lijken ons niet te zien. We lopen verder en daar zitten 2 chimps met een red colobus monkey. 

Ze hebben het gevangen maar het leeft nog. De chimpansee haalt organen uit het lijfje van de red colobus en eet ervan! Gruwelijk! Het aapje wil nog vluchten. Maar de chimpansee legt zijn poot erop en zwiert met het aapje.... en haalt nog wat uit zijn buikje. 

En dan gaat de chimp rustig wat blaadjes eten. De red colobus leeft nog altijd en je ziet de verschrikking in zijn ogen. Het probeert weer te vluchten! De chimpansees erachter en dan zien we ze niet meer. 

We hopen dat het aapje snel dood zal zijn en niet meer afziet. Dit was echt gruwelijk! De gids zegt dat je dit niet gauw zal zien omdat de chimps niet altijd jagen. ‘You are lucky!’, zegt hij. Zo ‘lucky’ voelen we ons niet, het was afschuwelijk! Vreselijk dat de chimps het aapje niet meteen doden, ze lijken er mee te spelen en te wachten tot het dood is. 

De chimps zijn weg en wij gaan weer verder, terug naar de auto.

How are you?

Donderdag 7 augustus 

 

Het heeft hard geregend deze nacht! Tenten staan onder water. 

Al goed dat wij niet in een tent zitten! Op weg naar het ontbijt zien we weer warthogs over het terrein lopen. Ze liggen bijna in de tenten, wel grappig. Na het ontbijt vertrekken we. Ons doel vandaag is Hoima, maar we rijden er niet recht naartoe, we rijden langs Lake Albert. 

Dus meer kilometers, maar ook mooiere landschappen. Eerst rijden we nog een groot stuk door het Murchison Park. We zien dorpjes waar weinig mensen ooit komen, zo afgelegen! We rijden naar Wanseko, een vissersdorpje. 

In Wanseko lopen we naar het strand van Lake Albert. Aan de overkant zien we Congo liggen.... Er liggen allemaal vissersbootjes aangemeerd. De vissers beginnen s’nachts te vissen en s’morgens brengen ze de vis binnen. Dan verkopen ze alles en tegen de middag is het rust. 

We kijken wat rond en nemen foto’s van de vissersboten. Enkele kinderen hebben ons in het oog. Ik heb een klein fototoestel bij maar ze hebben het gezien. Ik vraag eerst of ik een foto mag nemen. Ik gebaar dat ze wat samen moeten gaan staan, een beetje traag gebeurt dat. Ik neem een foto en meteen willen ze zien hoe ze er op staan. 

Met hun kleine zwarte vingertjes wijzen ze aan waar ze staan op de foto en allen zeggen ze hetzelfde zinnetje in hun taal. Ze vragen om nog een foto en nog één! Weer al die vingertjes op de display van het toestel. Ze lijken hun ongelooflijk te amuseren en lachen en roepen. Dus we doen dat weer eens over en zo gaat dat een paar keer door. 

Een kindje heeft een speelgoed gsm en doet alsof hij een foto van mij neemt. Een ander heeft een speelgoed auto bij, gemaakt van een plastik flesje en de dopjes zijn de wielen. Ze hebben t-shirtjes aan van H&M en Esprit, wel binnenste buiten en achterstevoren! 

We rijden weer verder. Het is hier heel afgelegen, er wonen weinig mensen maar toch is het hier zo mooi. Hutjes aan Lake Albert en op de achtergrond de bergen. Een ideale vakantieplaats. En zo warm! We stoppen omdat we een hele kudde koeien in het water zien staan. De koeien van Uganda hebben heel grote horens, het zijn de Ankole cows. 

Het is hier heel warm dus we blijven niet lang en rijden door. In Butiaba is ook een strand waar vissers aankomen dus we gaan een kijkje nemen. Vissersboten liggen aangemeerd, met de hutjes en de palmbomen om de achtergrond is dit weer een prachtige locatie. We lopen het strand op. Vissers zijn hun aan het wassen in het meer. 

In Biso stoppen we aan een “hotel-bar”; Hotel Albert Nile. We bestellen een drankje maar al wat we opnoemen hebben ze niet. Dus de keuze is niet groot, alleen bier. Het is een groot hotel maar er is niemand. Alleen een paar localen die hier komen biljarten. Biljarten is hier een national sport denk ik want overal zie je biljarttafels staan buiten. 

We zitten op het terras en aan de overkant zijn er kinderen die ons in het oog houden. Elke keer als we hun kant op kijken beginnen ze te wuiven. Wuiven nogal zo’n nationale bezigheid! In Hoima is het druk en ook nog wegenwerken. Dus we moeten om rijden. 

Eindelijk zijn we aan het Kontiki Hotel waar we een nachtje blijven. Na een goede douche gaan we eten. Wim neemt pork en ik beefsteak. Het smaakt heerlijk! 

Het was een lange dag en we hebben weer vele dingen gezien; zoals mensen die hun fiets of hun brommer wassen in de rivier, kindjes met ronde brooddoosjes op hun hoofd, een afgehakte geitekop langs de weg, etalagepoppen met dikke poepen, doodskisten met kleine vensterjes te koop op straat, mannen die hand in hand lopen! 

En ook natuurlijk de vele kinderen die roepen : ‘How are you?’, maar klinkt meer als :’how a you?’. Gelovig zijn ze hier wel want overal zie je spreuken als ‘praise god’ en ‘God is able’, vooral op auto’s en bussen. 

Af en toe valt ook nog de elektriciteit uit, dus in de pikdonker zoeken naar een lamp om iets te zien, wat zijn wij toch sukkelaars!

Murchison

Woensdag 6 augustus 

 

We gaan een game drive doen, dus heel vroeg op. Daarvoor moeten we de ferry nemen, de Paraa Ferry, om over de Victoria Nile te geraken. Om 7 uur is de eerste boot en er kunnen maar 8 auto’s op. 

We hebben pech want als we er aankomen staan er al 8 auto’s te wachten, wij zijn dus de negenste! Maar we hebben tijd en ondertussen zien we al nijlpaarden in de rivier en een mooie zonsopgang! En na 20 minuten zijn wij ook over. Een hele belevenis zo’n ferry. 

Aan de andere kant van de rivier is Murchison veel opener en meer veel vlaktes. Murchison heeft prachtige landschappen met de Victoria Nile op de voorgrond en Lake Albert erachter. Heel de voormiddag rijden we rond en zien we hartebeest, buffels, olifanten, jackals, giraf, zelfs hyena! En grote kuddes Ugandan Cob. 

Dan nemen we terug de ferry, terwijl we wachten zien we weer nijlpaarden in de rivier. Na de middag willen we een boottour maken op de Victoria Nile. 

We stappen aan boord van zo een toeristenboot, er zijn nog 2 mensen. We wachten er komt niemand meer. Als we maar met 4 blijven hebben we wel heel de boot voor onszelf! Ze laden nog een grote frigobox vol bier. Dus we denken dat de boot wel zal gaan vertrekken. Een paar minuten later vertellen ze dat we een andere boot gaan nemen, omdat er te weinig volk is. Dus we verhuizen naar een kleinere boot, met frigobox en al. Ja, nu gaan we wel vertrekken. 

We varen naar de overkant van de rivier, waar er nog volk opstapt. De kleine boot is goed vol nu. We vertrekken terug.... terug naar de overkant van waar we vertrokken zijn! Als we daar zijn wordt er ons vertelt dat we terug naar de eerste (grote) boot moeten! Terug verhuizen, frigobox gaat ook weer mee natuurlijk! 

We kunnen niet meer volgen maar dat is afrikaanse logica. De gidse op de boot zegt;”Nu heb je thuis iets te vertellen!” Ze heeft gelijk, kunnen we dan nu vertrekken? Wat een gedoe om eens met een bootje te varen. Eindelijk vertrekken we dan toch. Tijdens onze boottour zien we veel hippo’s, ook krokodillen en veel verschillende vogels. 

En dan zien we de grote Murchison Falls! Wat een gedonder! Een grote waterval die naar beneden stort, al het water moet door een ‘engte’ van 8 meter. Daardoor wordt het zo spectaculair. 

De afrikaanse tijd gaat precies zo snel, want het is weeral tijd om te douchen en te eten. S’avonds als het donker is, zit ik voor ons huisje te genieten. 

Opeens wandelt er een familie warthogs voorbij op zoek naar eten. Er is er een hele grote bij en die komt mijn richting uit! Eventjes snel naar binnen tot hij weg is, hij wil precies mee naar binnen komen!

Murchison Falls

Dinsdag 5 augustus

 

Vandaag begint onze rondreis. 

Vroeg op dus! Tijdens het ontbijt arriveert onze driver en gids, goed op tijd dus. We hebben een lange rit voor de boeg. We rijden door Kampala waar het enorm druk is. 

Maar er is altijd wel wat te zien onderweg. Na Kampala wordt het minder druk en bijna geen auto’s meer op de weg. We rijden regelmatig door een dorpje of stad. We kijken onze ogen uit! Langs de kant van de weg zie je vanalles! Bij de beenhouwer zie je grote stukken vlees hangen. 

Vele mensen met gele jerrycans, die gele jerrycans zie je bijna overal in Afrika denk ik. Langs de kant van de baan zie we allemaal stalletjes waar ze vanalles verkopen; fruit, groenten, kleding, meubels. Het is een rit vol met nieuwe indrukken. 

Onderweg stoppen we aan een tankstation voor een plaspauze, een gat in de grond, dat valt niet mee. S’middags stoppen we aan het New Court View Hotel in Masindi. We eten er kip met rijst en een biertje erbij. 

Dan verder naar Murchison Falls. Hoe je je weg hier kan vinden is me een raadsel, (zonder gps weliswaar). Er zijn geen richtingaanwijzers, geen verkeersborden die je laten weten of je op de goeie weg zit of hoeveel kilometer je nog moet doen. Geen baannummers. Niets! 

Normaal rijden wij altijd op kaart en nooit op gps, maar dat zou hier toch niet lukken. Als we aan de ingang zijn van Murchison is het toch nog een eind rijden naar de “Top of the falls”. 

We staan boven aan de waterval en krijgen fijne waterdruppels over ons lijf. Het is een warme dag geweest dus dit komt goed van pas. Het is een serieus gedonder van het water dat naar beneden stort. 

Nu verder naar het Red Chilli Camp. We krijgen een stenen chalet met kleine zithoek, 2 slaapkamers en een grote badkamer. Heel eenvoudig maar meer hebben we niet nodig. Eerst een douche, dan nog wat eten en een drankje. 

We eten beef stew met pasta, niet slecht.

Maybe we can change the world together?

Maandag 4 augustus 

 

Veel te vroeg wakker! 

Ik ben nog moe, maar we zijn wel in Uganda! Dus niet hier om in ons bed te liggen hé! 

Het ontbijt valt hier ook al goed mee, spanish omelet. Eerst geld halen want we hebben nog geen Ugandese Shillings. We halen het maximum af, 400000 Shilling (115 €), allemaal in briefjes van 10000! Wat een pak geld! 

Dan wat inkopen doen voor onze tour door Uganda. Daarna wandelen we naar Lake Victoria. Mensen spreken ons aan en kinderen wuiven naar ons. Een koppeltje komt naar ons toe en vraagt van waar we zijn. Ze stellen hun voor ; Jimmy en Jaklin. Ze willen onze vrienden zijn en we moeten bij hen eens thee komen drinken. Jimmy vertelt dat in Uganda voedsel geen probleem is maar wel de huisvesting. Mensen hebben geen goede huisjes. Daarop heeft hij iets bedacht; prefabhuisjes. 

Hij wil de wereld veranderen en vraagt :”Maybe we can change the world together?” Hij geeft ons zijn adres, een echt adres is het niet. We moeten maar aan de bodadriver (brommertaxi) vragen waar het is, die weten het wel. We moeten zeker bij hem langskomen. 

We wandelen terug naar het Sunset Motel. Een vermoeiend tochtje want het is altijd bergop nu. Twee bodadrivers vragen of ze ons ergens naartoe kunnen brengen. Gaan we het eens wagen? We spreken een prijs af (2€) en stappen achterop de brommer. Oei oei, ik vraag om niet te snel te rijden. Maar ze brengen ons toch heelhuids terug. Wat een zot zicht twee witten achterop de brommer! 

S’avonds gaan we naar het strand en zetten ons op het terras bij “Gorettis”. We genieten van het uitzicht op het meer.

Uganda

 

Uganda? 

Wat ga je daar doen? 

Beestjes kijken! 

We landen s’nachts op Entebbe airport na een lange maar goede vlucht. We vlogen met Turkish Airlines en dat is goed meegevallen! 

Eerst een visa formulier invullen, 50 dollar betalen en we kunnen binnen. Onze chauffeur David staat er al. Het is pikkedonker op de baan en we zien dus niet veel, maar het is wel heel rustig hier. 

Na 10 minuutjes komen we aan bij Sunset Motel. We checken in en drinken nog iets en dan slapen! Nog een paar uurtjes slapen.