Swartbergpass

 

Het is bewolkt en miezerig. Maar we riskeren het toch en gaan naar de Swartbergpass. In het begin zien we nog iets maar hoe hoger we komen hoe meer mist en we zien niets! We komen aan de top. Even trekt de mist weg en kunnen we zien hoe mooi het hier is. We besluiten van terug te rijden, we zien toch niets. We nemen de Oude Muragie Road, daar is een waterval, de Vrede Waterval. De weg ernaatoe valt goed mee. Dan moet je verder wandelen over trapjes en brugjes. Oppassen want alles is er nat en glad. De wandeling ernaartoe doet ons goed. Daarna rijden we verder de Oude Muragie Road, een mooi weg. We genieten van de uitzichten ondanks de mist in de bergen. Het is ook niet zo warm, zo’n 20 graden, maar toch al beter dan in België want daar is het -6! Na deze weg komen we uit in De Rust. Daar gaan we iets drinken op een terrasje. Aan de overkant is een ‘bottle store’, een drankenwinkel. Daar gaan we ook nog wat bier en wijn halen en voor Wim natuurlijk de ‘Black Sambuca’. Morgen is het zondag en dan kan je nergens alcohol kopen, zelfs geen biertje! Dus we profiteren ervan en kopen ineens genoeg.

Na De Rust rijden we naar een Private Game Reserve Buffelsdrift. Daar is een heel groot terras dat uitkijkt op het water waar hippo’s zitten. Maar ik denk dat de hippo’s niet thuis zijn. S’avonds eten we terug in het restaurant van de Oude Meul. Wim neemt Bobotie, een typische zuidafrikaanse gehaktschotel en ik kip.

We saw Lola!

 

Vroeg op, we hebben weer een lange dag voor de boeg. Eerst rijden we nog naar het haventje van Struisbaai, daar zou je Stingrays (pijlstaartroggen) kunnen zien. We staan over het water te staren, we zien er enkele in de verte. Er speelt een meisje op het strand, we beginnen met haar te praten en ze vertelt honderduit over de stingrays. We vragen haar naam, ze noemt Lola en woont in Struisbaai. Elke morgen komt ze hiernaartoe, om de stingrays te zien. ‘I got to splash and they come’. En inderdaad, ze ‘splasht’ het water met haar voeten omhoog en de stingrays komen er op af. Ze komen echt heel dichtbij. Gewoon prachtig deze dieren te zien in dit heldere blauwe water. Ze komen of omdat ze denken dat ze eten krijgen, de vissers laten daar de vis achter die ze niet kunnen gebruiken. 

We gaan samen wat vis kopen om de stingrays te lokken. We zeggen tegen Lola dat zij de vis aan de stingrays mag geven. Ze vindt dat een heel goed idee en gaat al met de vis lopen voor ik hem betaald heb! Terug naar het strand maar geen stingrays meer. De vissersbootjes die vertrekken schrikken de dieren af. Een hele zwerm vogels cirkelt boven ons, zij hebben de vis wel gezien. Ze proberen zelfs de vis stiekem te stelen! De stingrays komen nog wel maar niet meer zo dichtbij. We gooien de vis dan maar in het water en alle vogels duiken er op af. Ze gaan met de vis vliegen en dan komen de stingrays weer terug. We kunnen hier nog uren blijven genieten van deze natuurlijke dierentuin, maar we moeten verder, naar Oudtshoorn. In Swellendam stoppen we voor een laat ontbijt. Het is Goede Vrijdag vandaag en we horen veel gezang uit de kerk. We willen gaan zien maar de deuren zijn gesloten en doen het maar niet.

We rijden over de Tradouwspas. Het is spijtig genoeg mistig en zien we niet veel. Maar hetgeen we zien is wel heel mooi. Na de pas komen we weer in een verlaten landschap. En dan zien we een wit gebouw. We stoppen aan ... ‘Ronnie’s Sex Shop’. Al verkeerde gedachte zeker? Oorspronkelijk was dit een winkeltje, maar zonder klanten. Dus schilder je het woord ‘sex’ op je muur en boom! Nu is het een café, je kan er ook eten en een t-shirt kopen. Geen winkeltje meer. Maar we waren daar weer niet alleen, volle bak. In het cafeetje hangen er allemaal BH’s en onderbroeken omhoog, allemaal voorzien met vilstiftteksten. De muren hangen vol met naamkaartjes, enorm veel naamkaartjes. De muren in het wc zijn ook volgeschreven. Wanneer ik sta aan te schuiven in het wc verveel ik me niet!

Verder naar Oudtshoorn. In Oudtshoorn is juist een kunstenfestival bezig, dus ook weer druk. Maar wij overnachten 10 km buiten Oudtshoorn, in de Oude Meul. Het is een boerderij met gastenkamers. Een heel mooie locatie en heel vriendelijke eigenaars. Er is ook een restaurant en s’avonds gaan we daar eten. Ik neem struisvogel en Wim een steak. Heel gezellig en heel lekker.

Easy Peasy, Cape Agulhas

 

Vroeg opgestaan en vertrokken richting Struisbaai. 

We blijven langs de kust rijden, geen autostrade voor ons. De kustlijn is hier gewoon prachtig! Dus stoppen we weer enkele keren om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken. In Betty’s Bay stoppen we om te ontbijten. Eigenlijk is het bijna een lunch. 

Ons maagje goed gevuld rijden we weer verder tot in Hermanus, het dorp om walvissen te spotten maar dan wel in de afrikaanse winter. Dus nu zijn er geen, dat wisten we wel, maar nu we hier toch voorbij rijden, willen we wel eens gaan zien naar de kust van Hermanus. Het is er heel mooi, er zijn vele parkings en zitbankjes speciaal om walvissen te spotten. Zonder walvissen is het hier ook prachtig en we rijden naar de volgende parking met mooi uitzicht. In het dorp zelf is het redelijk druk. Alle terrasjes zitten vol. Er is ook een belgische bakkerij.

Als we verder rijden merken we dat de natuur veel droger word, minder groen. We zouden graag iets gaan drinken maar nergens iets te vinden. Het is hier leeg, weinig bevolking of enig leven te zien.

Na een lange tijd rijden komen we aan een kruispunt in ‘the middle of nowhere’(kruising van de R316 en R326). We zien een ‘padstal’, de ‘Van Brakel Stoor’. We gaan kijken of we iets kunnen drinken. 

We komen binnen in het verleden! Het is een oude boerderij, je kan er allemaal zelfgemaakte producten kopen, zoals koekjes, contituur, biltong (gedroogd vlees), taart, meatpie. De padstal ziet eruit als een heemmuseum met allemaal werktuigen van vroeger, oude meubelen. 

De eigenaresse zegt dat we gerust mogen rondlopen en zelfs achter de toog komen kijken. Het is een aangename verassing na deze lange rit en zeker een aanrader om even te stoppen! Als we verder rijden krijgen we donkere wolken en... regen! 

Als we in Struisbaai aankomen rijden we toch nog naar Cape Agulhas waar de Indische en de Atlantische oceaan samenkomen. Het zuidelijkste punt van Afrika! We maken foto’s en dan word het tijd om naar de Backpacker te gaan, het word alweer donker en tijd om avondeten en slapen. 

In de Backpacker Cape Aghulas worden we hartelijk ontvangen door een vrouw die steeds maar ‘Easy peasy’ uitkraamt. Een hele gezellige Bp, we zijn daar natuurlijk de oudsten, maar dat vinden we niet erg. 

We komen er zelfs 2 belgische meisjes tegen die stage doen in een ziekenhuis. We eten daar s’avonds een pasta met kip en dan naar bedje, we zijn moe.

Cape Point en Cape of Good Hope

 

Weer wakker worden met een schitterend uitzicht op de zee! Zelf een ontbijtje klaarmaken en na het ontbijt op weg naar Cape Point en Cape of Good Hope. Onderweg genieten we al van de uitzichten op de zee. Aan de inkom van het Nationaal Park betalen we R90 (7,8€) per persoon.

Op Cape Point kan je nog met een klein treintje (funicular) naar boven. Aan Cape of Good Hope is er veel volk, er stopt ook nog juist een bus met japanezen, nee hé. Het is er bijna vechten om een foto aan het bord van Cape of Good Hope. Wij zullen wel een beetje wachten tot het wat rustiger is, want de japanezen verdringen elkaar bijna. Ze overdonderen iedereen en gaan gewoon voor andere mensen staan. Met weer die felgekleurde regenjassen! En ze blijven maar foto’s maken, ze stoppen niet meer! Eindelijk zijn ze terug weg en wordt het wat rustiger.

Beetje verderop staan er struisvogels aan het strand. Een mooi zicht, struisvogels aan de zee met een berg op de achtergrond. De zee lijkt zo helderblauw, bijna onwezenlijk en zo mooi. De golven klotsen tegen de kliffen en spatten omhoog. Er is veel wind maar toch is het hier een paradijsje. Spijtig zien we verder niet veel dieren. Overal staan waarschuwingsborden : ‘Don’t feed the baboons, baboons can be dangerous!’. Dat zal niet moeilijk zijn want we zien er geen één. 

We rijden het park terug uit richting Constantia. Daar is een wijnboerderij en volgens de website kan je de wijnkelder bezoeken. Het is een mooie rit daar naartoe. Maar daar aangekomen blijkt dat je de wijnkelder toch niet kan bezoeken. Alleen wat wijn proeven en kopen. Het wordt al laat en we rijden nog naar St. James, daar staan ook nog van die felgekleurde strandcabientjes. 

We krijgen nu wel grote honger en gaan eten in de Barracudas in Fishhoek. We nemen hetzelfde, de special van de dag, kip, calamari, king prawns, veggies, rice, heel lekker! Een aanrader! 

En daarna bedje in morgen vroeg op.

Nog eens Tafelberg

 

We worden wakker met uitzicht op de zee! Zalig! 

We staan vroeg op om op tijd bij de Tafelberg te zijn. Eerst naar de weersvoorspelling zien, want als er te veel wind is gaat de Cable Car weer niet naar boven. Het gaat blijkbaar minder wind zijn dan gisteren dus we gaan het er nog eens op wagen. 

We hebben ook een telefoonnummer gekregen waar je kan nagaan of hij open is of niet. Als we er naartoe bellen is het nog het bandje van gisteren, dat zegt dat de Cableway gesloten is, typisch op zijn afrikaans. We zullen maar vertrekken en we zien wel. Cableway is vandaag open! 

Daar aangekomen blijkt er heel veel volk te zijn, we dachten weer alleen te zijn zeker? Aanschuiven dus, 1 uur! Al goed dat ik online tickets gekocht heb, mensen zonder ticket moeten nog langer wachten! Dan is het aan ons om in die Cable Car te stappen. Scary, een beetje hoogtevrees. Het is een grote Cable Car en hij draait rond terwijl hij naar boven gaat, zodanig dat iedereen rondom kan kijken.

De Tafelberg is hét symbool van Kaapstad. De platte bovenkant is zo’n drie kilometer breed met Devil’s Peak in het oosten en Lion’s Head in het westen. Het hoogste punt op de berg is 1086 meter hoog. Vaak hangen er wolken rond de Tafelberg, die dan ook ‘het tafelkleedje’ worden genoemd. Voor mensen met een goede conditie is het leuk om de Tafelberg te voet te beklimmen. De kabelbaan brengt ons in vijf minuten naar de top van de Tafelberg en vertrekt elke 10 tot 15 minuten. Onderweg hebben we een fantastisch uitzicht op de berg en op Kaapstad. Eenmaal op de top zijn er diverse uitgestippelde wandelroutes, 

waaronder:
- Dassie Walk, met spectaculaire vergezichten naar het noorden, westen en zuiden;
- Agama Walk, waarbij een fraai uitzicht heeft over Kaapstad en het Kaap Schiereiland;
- Klipspringer Walk, waarbij u langs de rand van de Tafelberg en het Platteklip Ravijn loopt. We genieten van de wandeling en de uitzichten. We zien ook enkele Kaapse klipdassies, een soort knaagdiertje. Er is veel volk maar wat wil je. Wat opvalt veel aziaten met bontgekleurde kleding en daarop niet bijpassende bontgekleurde sjaaltjes. En maar foto’s maken, maar alleen van elkaar en niet echt van de omgeving. Eén van hen heeft een knalroze regenjas aan met kap en al terwijl het 30 graden is...? We genieten verder van dit wereldwonder en dalen dan terug af met de Cable Car. Een heel leuke ervaring rijker rijden we verder. 

Eerst langs Camps Bay, het stranddorp voor de rijkere klasse, het is er mooi maar veel te druk voor ons. Dan komen we aan in Hout Bay. We stoppen aan 2 huisjes die half onder het zand zitten. Terwijl we foto’s maken stopt er nog een auto. De man spreekt ons aan, een zuidafrikaan en zijn vrouw uit Potchefstroom. Hij vraagt van waar we zijn. Ik zeg dat we uit België komen, ik denk België is niet zo bekend, maar, ‘oh België’, daar was hij al geweest! In Brugge en Brussels en ze vonden het daar zo mooi! Maar in de winter willen ze toch wel niet komen naar België, ze durven niet, veel te koud! Ze raden ons aan om Fish & Chips te gaan eten, wat we eigenlijk wel van plan waren. 

Hout Bay staat bekend om zijn Fish & Chips. We moeten hem maar volgen, hij weet de beste plek. We stoppen bij ‘Fish On The Rocks’, vlakbij het water. We eten daar op het terras samen met het zuidafrikaans koppel en vertellen ondertussen over België en Zuid Afrika. De vis is vers van de boot, maar de chips daar kennen ze toch niet veel van. Ze zijn niet zo goed gebakken.

We rijden verder naar Chapmans Peak Drive, een mooie route. Een weg langs de kust, soms spectadulair uitgehouwen in de rotsen. Je betaalt 3 € tol om over deze weg te rijden. We betalen het graag want we begrijpen dat aan deze weg veel onderhoud is. Hij is ook niet altijd open.

We komen voorbij Noordhoek, met een heel breed strand. Aan de kant van de weg zien we een reclamebord van ‘Monkey Valley Resort’ en rijden er naartoe om iets te drinken. Een zalig groot houten terras met zicht op zee en groen rondom. Nu genieten van ons drankje! 

Daarna rijden we nog even naar het strand van Fishhoek. Het is een mooi strand met bergen rondom. Op de zee veel surfers. Er staan ook van die typische strandhutten in verschillende kleuren. 

Dan nog even naar de winkel, een Superspar, want we koken eens zelf vandaag. Eerst wat lekkere hapjes en dan een spagetti. 

Het is weeral tijd om in ons bed te kruipen want morgen is de dag weer veel te kort!

Tafelberg, V&A Waterfront

 

Vroeg op! 

Zelf een lekker ontbijt gemaakt, op z’n zuid afrikaans natuurlijk ; spek en eiers en tamaties! Dan vertrekken we naar de Tafelbergroad via de Ou Kaapse Weg. We gaan de kabelbaan nemen om op de Tafelberg te kunnen. Ik heb de tickets al online gekocht, dus moeten we niet aanschuiven aan het loket voor tickets. We volgen de borden ‘Table Mountain cable car’. We zijn er bijna en dan zien we een bord ‘Table Mountain cable car CLOSED’. Dat meen je niet hé! We rijden verder om eens te zien waar we moeten zijn om de cable car te nemen. Een vrouw spreekt ons aan en zegt:’Jullie hebben pech!’ (maar dan wel in het engels). Ja, dat weten we ook wel dat we pech hebben : ‘Cable car is closed because of the wind’.

Het is wel heel veel wind en dan zitten we nog niet op de berg! Wat moet dat daarboven dan zijn? Ok andere plannen. We rijden naar Signal Hill, een uitkijkpunt over Cape Town en een mooi uitzicht op de Tafelberg en Lions Head. We voelen ons een echte toerist want er lopen veel japanezen rond met hun kodakskes. We genieten van het uitzicht en maken wat foto’s. Dan rijden we richting V&A Waterfront, we willen er toch eens rondwandelen. We parkeren de auto in een ondergrondse parking dichtbij. Het Waterfront is heel gezellig; straatmuzikanten en veel terrasjes en restaurants. We lopen ook voorbij het restaurant ‘Den Anker’, een belgisch restaurant. Maar daar gaan we nu zeker niet binnen! We gaan op een terrasje lekker genieten van de zon en een glaasje.

Dan rijden we verder naar de ‘Green Market Square’ een markt met veel handwerk en veel souveniertjes. Maar we vinden nergens parking! We rijden enkele rondjes maar vinden niets, zelfs de ondergrondse parkings zijn rondom de markt allemaal volzet! We zijn hier weer niet alleen! Spijtig, maar ander plan dus.

Op naar Bloubergstrand, daar kan je mooie foto’s maken van de Tafelberg met op de voorgrond de zee en het strand. Dit uitzicht zie je veel op postkaarten, dus proberen we ook zo’n postkaartfoto te maken. Het is er prachtig! Maar er is weer zoveel wind, het zand snijdt in onze blote benen. Het is schitterend zonnig weer maar de wind maakt het minder aangenaam.

Dan weer verder naar Muizenberg, ook al zo’n postkaartbestemming! De strandhutten! Het heeft wel iets al die verschillend gekleurde strandhutten en het strand is zo goed als verlaten. Het word al avond ondertussen en hier ook weer die wind waar de ‘Cape Peninsula’ bekend voor staat. We hopen dat er morgen minder wind zal zijn en we de Tafelberg op kunnen.

Eerst nog wat boodschappen, wijn en bier natuurlijk en ander lekkers.

Terug in ons appartement maken we lookbroodjes en drinken we een aperitief. Dan gaan we eten in de ‘Barracudas’ een restaurant aan de zee in Fishhoek, niet ver van ons appartement. We bestellen een Cordon Blue en een Barracudas Platter (visschotel), alles met groenten en fritjes. Heel vriendelijke bediening en heel lekker eten. Ze hebben per dag ook ‘Specials’. Dus hier komen we zeker nog eens terug! Goed gegeten, nu nog een douche en slaapwel...

Cape Town Zuid-Afrika

 

Eindelijk landen we dan in Cape Town. Ik kan het nog altijd niet geloven, we zijn er! De luchthaven is niet zo groot. Eerst onze baggage en de auto en dan naar het appartementje dat we voor 4 nachten huren. Wel niet echt in Cape Town zelf maar in Fish Hoek. Het lijkt ons een goede uitvalsbasis om alles te zien wat we willen zien.

Het appartement heeft een prachtig uitzicht over de baai van Fishhoek. Na onze baggage afgezet te hebben rijden we naar Simonstown. Daar zouden pinguins op het strand zitten. Het strand is Nature Reserve dus we moeten R45 (€3.75) per persoon betalen. En inderdaad het zit er vol pinguins! Ook veel toeristen natuurlijk. Maar het is toch een ervaring om deze pinguins hier te zien rond huppelen. De meeste slapen of zonnen, staan stil rechtop of liggen in het zand. Rustige dieren. Er zitten ook veel kleintjes tussen die aandacht vragen. Dan rijden we wat verder naar Boulders Beach waar ook nog pinguins zitten. Er zijn in Simonstown 2 stranden met pinguins. Boulders Beach is echt een mooi strand, een klein paradijsje! We zien hier ook nog dassies rondlopen. We genieten van dit strand en zijn pinguins. Het zijn toch wel rare beesten maar ook wel nieuwsgierig.

Eerst nog naar de winkel, de Superspar. Wat inkopen doen voor de eerste dagen om ons ontbijt zelf klaar te maken.

Dan rijden we naar Kalk Bay, een vissersdorpje. In het kleine haventje zien we zeehonden zwemmen! Kleintjes maar ook een hele grote! Waw! De zee is wild, veel te ruig en er is veel wind. Het word ook al donker en is niet meer zo warm.

We stappen het ‘Live Bait’ restaurant binnen om onze honger te stillen. Zij hebben tafeltjes met zicht op zee, maar die zijn al gereserveerd natuurlijk! Spijtig maar het is eigenlijk toch al donker, dus je ziet niets meer, alleen af en toe het water van de golven die tegen de vensters omhoogspat.

We bestellen Hake & Chips (vis) en Paprika Calamari, mmm lekker! Een aanrader! We komen misschien nog wel terug. Nu ons bedje in, we zijn moe.

Kaapstad naar Port Elizabeth

Vroeg op om onze reiszak nog te pakken. 

 

Om 15 uur 30  is onze vlieger naar Londen en dan naar Cape Town! 

En dan... om 10 uur 30 1 een sms : ‘your flight is cancelled’! 

Aaaahh nee! Het is niet waar hé! Ik zie onze vakantie al in rook opgaan! Stressssssssss! Wat nu? Bellen naar British Airways, daar is het natuurlijk altijd bezet. 

Dan de site raadplegen’check my trip’en daar vernemen we dat onze vlucht inderdaad gecancelled is! Even later vernemen we via dezelfde site dat er al voor een andere vlucht is gezorgd! Nu vliegen we met Lufthansa over Munchen. 

We vertrekken wel iets later maar als we er maar komen hé. Al met al een hele goede vlucht gehad met goede overstap, ook nog rookruimtes in Munchen. Niet voor mij hé. 

We konden onze zetels wel niet meer kiezen, maar het is allemaal goed meegevallen.