S’morgens worden we wakker en doen de gordijnen open, kijken buiten... stormweer! Veel wind! Wat nu? Ik wou een ontbijt klaarmaken en buiten eten maar dat zal niet gaan. Plannen wijzigen. We besluiten naar Tenikwa te gaan, een cat rehab center. Normaal doen we dit niet gauw maar door het stormweer zit er niet veel anders op. En dan zien we toch wat diertjes. We krijgen daar een geleide tour en zien caracals, servals, cheetah (we mogen heel dichtbij komen!), african wild cat en luipaard. Ook nog baboons. Er zijn ook nog meerkatjes maar die zien we niet omdat ze zich verstoppen door de regen. Tegen de middag is het gedaan met het stormweer en wordt het terug warmer.
We rijden naar Tsistikamma, naar de Suspension Bridge. We betalen R120 (€10,5 per persoon) om het Nationaal Park in te mogen. We parkeren onze auto en dan is het nog 1 km te voet, maar dan wel over trappen op en neer, dus dat neemt wel wat tijd in beslag. Ook nog de nodige foto’s daarbij! Met mijn hoogtevrees is het moeilijk om daar te geraken maar ben heel blij dat het me gelukt is! De emoties en de adrenaline gieren door mijn lijf! Wat voor iemand zo normaal lijkt is voor mij een zware soms onmogelijke opvave. Het is een ruige kust met veel rotsen, aan de andere kant is een bos. Over de riviermonding is een hangbrug.
Als we terug zijn van de wandeling beseffen we pas dat het al laat is en rijden terug naar onze B&B. Terwijl we rijden begint het donker te worden, dat is niet zo leuk om te rijden er is nergens verlichting. S’avonds gaan we eten in een Portugees restaurant ‘LM’. Wim neemt een kipbrochette met fritjes en ik neem ook kip maar dan in een lichtpikante saus en met rijst. De dag was weeral veel te snel voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten