Bamburi

 

De dag erna gaan we naar Nakumat in Nyali. 

Dit is een shopping center waar je vanalles kan krijgen. We doen wat inkopen en daarna nog langs de Barclay’s bank om nog wat geld te pinnen. Naast de bank is een curio-shop en ik ga eens kijken. 

Er zit een meisje pareltjes te naaien op leder en een man snijdt het leder. Je kan er allerlei sandaaltjes en slippertjes kopen van leder met of zonder pareltjes. Echt mooie dingen! 

We bestellen 3 armbandjes die we de volgende dag kunnen afhalen. We kopen er ook nog enkele postkaarten. Het postkantoor is ernaast en we gaan postzegels halen. Het is net of we de mensen van het postkantoortje wakker maken, want ze reageren nogal versufd. Zegels? Waarom heb je die nodig?
 

De volgende dag gaan we de armbandjes halen. Er zit nog geen drukknopje op om ze te sluiten. De man van de curio-shop gaat dit nog regelen, hij is direkt terug zegt hij. Hij neemt de armbandjes en springt op een matatu. 

We wachten en praten wat met het meisje, Elizabeth, die ondertussen verder pareltjes naait. We vragen of we een foto van haar mogen nemen. Ze glundert en vraagt of Wim een foto wil maken van haar en mij, en of we die ook kunnen opsturen? Ja dat kunnen we, we zullen er een paar opsturen. Dat vindt ze fantastisch, want dan kan ze deze delen met haar broers, zegt ze! Ze geeft haar adres.
Wat later is de man er terug met de armbandjes. 

Hij vraagt of we de foto’s ook op het internet willen plaatsen en of we over hem willen praten. Dat gaan we zeker doen. We betalen en Elizabeth vraagt of dat we nog wel eens willen langskomen. We beloven van nog eens langs te komen maar gaat ze ons nog wel herkennen??? 

Ja dat zal ze zeker! Ze is zo’n lieve meid.