Verloren bagage

 

 We willen graag naar het Wasini Island, een boottocht naar een eiland met een koraaltuin, men kan er ook snorkelen en met wat geluk dolfijnen zien. Maar daar we onze bagage nog niet hebben beslissen we nog niets. De “boys” nemen ons mee naar een eetcafé van hun vriend Granger, achter de grote beachresorts. Hier komen geen toeristen, alleen lokale bevolking. We vinden het geweldig!
Mijn huid begint al wat rood te kleuren en we gaan lekker in de schaduw zitten onder een boom. We bestellen bier voor ons vier.

B.O.K. zegt dat ik het sap van de aloë vera op mijn huid moet smeren, dat verzacht bij zonnebrand. Hij zal het even gaan halen en enkele minuten later staat hij er terug met het dikke blad van de aloë vera. Hij breek het open en smeert men armen en gezicht er mee in. Wel verfrissend! Ook Wim smeert hij ermee in.

We gaan verder want we moeten terug naar het vliegveld om onze bagage te gaan halen. Aan het loket van de verloren bagage is niemand. Er staat nog volk te wachten voor hun bagage. Even later komt er iemand en zegt dat we moeten wachten, er is juist een vliegtuig geland en deze mensen hebben hun bagage ook niet. Dus gaan ze eerst even deze mensen helpen met papiertjes invullen en dan wij pas. Dat kan nog wel even duren. Uiteindelijk staan we daar 2 uur te wachten. In die 2 uur gebeurt er niet veel . Wij maar vragen en zagen tegen de portier van de luchthaven maar er gebeurt niets. We zien onze bagage liggen door een raam en Wim glipt binnen om ze te halen. Na nog wat zagen, paspoort laten zien, nog eens een papiertje invullen hebben we eindelijk onze bagage!
 

‘s Avonds in het pikkedonker gaan we terug naar het eetcafé van Granger. We komen er Shedrack tegen die bij ons komt zitten. We bestellen kip met chapati en groenten, heerlijk en goedkoop, we betalen 500 shilling (5 €) voor het eten!
We beslissen om morgen toch naar het Wasini Island te gaan en betalen deze uitstap aan Shedrack, de beachboy. Alles is inbegrepen zegt hij, lunch en snorkelgerief.