Joal en Fadiouth

 

Na het ontbijt vertrekken we naar Joal en Fadiouth, het schelpeneiland. 

Rudy, een gast die ook verblijft in de B&B gaat rijden. Er staat een gehuurde auto voor de deur. Iemand die een auto heeft en wat geld nodig heeft, ‘leent’ zo zijn auto uit. Het is een renault van zo’n 25 jaar oud en valt bijna uit elkaar. Vergeleken met de andere auto’s die hier rondrijden is het nog een pareltje. We stappen in en na een aantal keren starten gaat hij toch moeizaam in gang, geen naft meer? Hij is eindelijk gestart! Allez, we zijn ermee weg. 

Eerst op zoek naar geld, een bank dus. Bij de eerste bank die we tegenkomen is de ATM buiten gebruik. De volgende ook niks en de volgende van’t zelfde! We zullen wel zien onderweg, eerst tanken nu. In Mbour zien we de Banque Antlantique. Nog maar eens proberen. Ja! Het is gelukt! Deze ATM werkt wel. Jippie terug geld! In Mbour is het een enorme drukte, we staan in een file. Na Mbour is het terug rustiger, maar een enorme stank van vis, aan de kant van de weg wordt de vis gerookt. Mbour staat ook bekende om zijn vishaven. Wat een stank! 

Wat verder zien we een heel kudde koeien over de weg stappen. Een soort longhorns. Als brave belg op vakantie stoppen we. We hebben tijd en ondertussen maken we wat foto’s. Achter ons zie ik een camionette naderen, volgestouwd met vanalles en nog wat. Zij hebben blijkbaar geen tijd en rijden ons voorbij, manouvrerend tussen de koeien rijden ze stilletjes verder. Als de kudde koeien is gepasseerd rijden we verder en passeren we ook weer de camionette die zo gehaast was. We genieten verder van de rit en plots roept Wim : ‘politie!’ We horen een fluitje! Stoppen! We stoppen en 2 agenten komen naar ons toe. De ene agent vertelt dat we veel te hard reden. Hoe kan hij dat nu weten of meten aan de kant van de weg? Voor te hard rijden krijg je wel een boete hé! Rudy zegt dat we niet weten hoe hard we reden want de kilometric werkt niet goed, zoals in elke afrikaanse auto. Wat? De kilometric werkt niet? Nog een boete erbij! En hadden we onze gordel wel aan??? Rijbewijs? Rudy geeft zijn rijbewijs, daar heeft de agent ook al opmerkingen over. En kunnen we ook een huurcontract laten zien? Oei! Huurcontract? Rudy geeft de papieren van de auto. Dit is blijkbaar niet genoeg, de agent wil een huurcontract! Rudy vindt gelukkig een geschreven papier van de eigenaar van de auto, dus toch een huurcontract! De agent zegt dat we boete gaan krijgen van zeker 9000 cfa (13,5 €). De agent loopt weg met het rijbewijs van Rudy. Ja wat nu? Rudy en Wim stappen uit en willen overleggen met de agent. Ze vragen wat het probleem is. De agent vertelt dat we 3 amendes moeten betalen; wegens te hard rijden, kilometric werkt niet en de auto is clandistien gehuurd! Op de agent zijn papier staat 1500 CFA boete per overtreding, voor ons zal dat 3000 CFA per overtreding zijn, dus totaal 9000 CFA. Er wordt vanalles gezegd en onderhandelt, discussie over snelheid die men niet kan bewijzen. Volgens de agent stelt hij de snelheid vast en moeten er geen bewijzen zijn! Wim wijst erop dat de kilometric wel werkt. De agent gelooft het niet, hij wil het zelf controleren. Na een lange discussie krijgen we een boete, zonder kwitantie, van 3000 CFA (4,5 €) en een pint! We zullen het maar betalen zo komen we er nog goed vanaf! Na betaling wordt de agent veel vriendelijker maar foto’s nemen mag niet! We kunnen weer verder. Oef! Daar zijn we goed vanaf gekomen. 

Wegwijzers zie je hier niet veel maar uiteindelijk vinden we het toch. Eerst natuurlijk inkom betalen. 11000 CFA inkom, gids en een boottocht voor ons 3. Het boottochtje tussen de mangrove is zalig rustgevend.We meren aan bij een eilandje met hutjes. Hutjes op palen, zij worden gebruikt als opslagplaats voor mais. Als er ooit brand is in het dorp worden zo de hutjes gespaard omdat ze afgelegen liggen omgeven door water. 

We zetten ons boottochtje verder naar de ‘Cimitiere de Fadiouth’; een begraafplaats vol schelpjes, hier liggen zowel moslims als katholieken begraven. Dan gaan we verder over een brug naar het eiland Fadiouth. Het is een uniek dorp met smalle steegjes en een grote kerk. Varkentjes lopen er vrij rond. Geen auto’s! Mannen zitten bij elkaar te discussiëren, vrouwen doen de was. Overal hangt de was te drogen. We gaan even iets drinken en bestellen bier. 

Terwijl we genieten van onze pint komt er een jong koppeltje met rugzak binnen. Bonjour! We horen ze ... vlaams praten! Haha, belgen! Marijke en Jeroen; ze zijn al 5 maanden in Senegal en doen vrijwilligerswerk als stage. In hun vrije tijd hier reizen ze rond. Knap! We vragen of ze later willen meerijden? Ja, we spreken af aan de parking. 

Wij gaan eerst nog wat souveniertjes kopen en wandelen nog wat rond. Via een tweede brug komen we terug op het vaste land, aan de parking. Natuurlijk komen ze nog een vergoeding vragen om op onze auto te passen. 

Marijke en Jeroen komen ook aangelopen en we stappen allen in.