Albanië

 

We vertrekken vroeg uit Virpazar. 

 

We gaan naar Albanië en moeten dus een grens passeren wat misschien wel wat kan duren. We nemen de weg naar Godinje, Ostros en dan Vladimir. Sprekende namen hé. De helft van de weg is een smalle baan tegen de bergwand, met weer diepe afgronden, geen vangrails, maar wel mooie uitzichten over het meer. Vanaf Ostros is het een weg tussen de bossen. 

We hebben nog niets gegeten en stoppen aan restorant Panorama. We nemen daar een ontbijt. De eigenaar is een albanees! Hij verhuurt hier ook kamers. Ter hoogte van Vladimir nemen we de afslag naar de grens. We hadden het al gevreesd, we kunnen aanschuiven.

Na de nodige papiercontrole zijn we in Albanië! Het land van de maffia!

Aan de andere kant van de grens is het nog langer aanschuiven.

Langs de weg loopt een helderblauwe rivier. Mensen zwemmen in de rivier! De eerste indruk is al goed! Nu onze weg nog vinden naar Camping Lake Skhodra Resort. We rijden niet op gps, de hele reis al op kaart. En er staat hier niet veel aangegeven maar het lukt. In Skhoder aangekomen gaan we eerst op zoek naar een bank, voor wat albanese LEK. 

We rijden door een lange straat met een gezellige drukte; allemaal kleine winkeltjes en bars en restaurants. Auto’s rijden waar ze kunnen of willen. Veel fietsers tussen de auto’s door. Een vuilbak aan de kant van de straat staat in brand. Onderweg zien we op straat paard met kar, veel mensen met een brommer of op de fiets. Koeien en schapen op de weg. Oude vrouwtjes nog heel traditiioneel gekleed.

We stoppen aan een bank en ik probeer geld af te halen... Niets! Het werkt niet. Op naar de volgende. We proberen 4 banken en krijgen nergens geld uit de automaat! We hebben nog wel wat euros, we zien wel. 

Op naar onze camping Lake Skhodra. We slapen hier 3 nachten. We hebben hier een grote tent met bed in en zeteltjes en een ventilator. Heel dicht bij het meer. We zijn redelijk vroeg dus we gooien onze spullen in de tent en rijden nog een ritje naar Perkal. De weg ernaartoe volgt een rivier. Ook hier zien we weer mensen die zich verkoelen in het helderblauwe water van de rivier. 

Het is hier prachtig, nooit gedacht dat het hier zo mooi zou zijn. We rijden nog wat verder en aan een café naast de rivier stoppen we. De mensen kunnen geen engels maar er zit een man op het terras die in Engeland woont (wel van albanese afkomst). We kunnen aan hem vragen wat we willen en hij vertaalt.

Er springt een koe in de rivier. Wim neemt de camera om een foto te nemen. De mensen op het terras vinden het grappig en lachen ermee. Ja wij zien niet alle dagen een koe in de rivier springen! Ze willen ons vanalles vragen en vertellen en die ene man moet alles vertalen. We betalen voor 2 drankjes hier 1.40 €!

Het wordt al laat dus we keren terug. We eten in het restaurantje van de camping. We proeven het al, dat is hier weer heel lekker!