We rijden eerst nog een ritje naar Puke, gewoon om wat te verkennen. Puke zelf is een dorp met winkels, cafés, restaurants. Maar verder niet veel te zien. We drinken iets op een terras en staan weer versteld van hoe belachelijk goedkoop het hier wel is!
Dan naar Velipoja. Onderweg is er toch wel altijd iets te zien; een varken wordt geslacht aan de kant van de baan! Het zal wel vers zijn zeker!
Velipoja ligt aan de kust. Het is een badplaats met vele toeristen, albanezen willen ook op het strand liggen hé, juist als bij ons. Het is er te druk voor ons.
We hebben er een klein ‘hotel’ gevonden. De eigenaar verwelkomt ons, spijtig genoeg spreekt hij geen engels. Het is een heel ruime kamer met een terras. Er is geen wc papier en met gebaren proberen we dat duidelijk te maken. Grappig!
Even later komt de eigenaar met zijn vrouw een heel groot pak wc papier en zeep brengen. Nog even later brengt hij 2 glaasjes raki, straf spul. Er is nog een man bij die wat engels kan. Dus zo kunnen we nu wat communiceren. Op den duur staat er al een hele bende in onze kamer en op de gang.
Blijkbaar nog nooit witte belgen gezien! Wij zijn de eerste belgen in het hotel.
Het is Wim zijn verjaardag en even later krijgt hij een verjaardagskaart en 2 armbandjes van Albania. We krijgen ook nog plastieken sloefkes om aan te doen. Amai, dat regent hier kadokes!
S’avonds trekken we het dorp in om te eten. Het strand ligt vol, net een mierenhoop. We eten lekkere kip dat is al lang geleden. Waar we hiervoor zaten konden we dat nergens krijgen. In het dorp wordt gefeest en gedanst op traditionele muziek. We willen wel blijven maar de muziek staat loeihard dat het pijn doet aan onze oren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten